วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2555

1st IDEA : เปิดร้านกาแฟที่อุบล

คงเป็นฝันสุดฮอตของคนสมัยนี้
กาแฟ๊ กาแฟ
ใครๆก็อยากมีร้านกาแฟ ร้าเค้กเป็นของตน เอาง่ายๆแค่ที่บางแสนนี่ มีหนุ่มสาว ที่เอาเงินมาลงทุนทำร้านกาแฟของตนกว่า 10 ร้านแล้ว
ส่วนฉัน ที่อาศัยจังหวะและโอกาส ที่หลังกลับจากญี่ปุ่น ก็เลือกที่จะเริ่มชีวิตมนุษย์เงินเดือนอีกครั้งที่ ชลบุรี พร้อมเลือกที่จะมีชีวิตในวันหยุดและหลังเลิกงาน ณ บางแสนซิตี้ ที่กะว่า ชีวิตนี้คงชิวลืน่าดู

ฉะนั้น งานอดิเรกของฉัน ในวันหยุด ก็คือ การตระเวนทั่วบางแสน เพื่อเอาก้นไปแช่ กับคาเฟ่ เก๋ๆที่มีอยู่ในละแวกบางแสน Sawasdee coffee , Little book, The Tide Bakery,Six corner ฯลฯ แล้วก็ฝันว่า สักวันนึง ถ้าฉันหอบเอาความชิวล์ที่ฉันได้สมัผัส ไปไว้ที่อุบล บ้าง ฉันคงมีความสุขน่าดู
แต่...
ทั้งนี้ ต้องแลก กับการ ออกจากงาน อันทำเงิน และเลี้ยงชีวิตฉันให้สุขสม และเสพสัน ได้ในทุกวันนี้ไป
ออกไปทำร้านกาแฟ มันก็ 50:50 อ่ะน้าา ต้องเผื่อเจ๊ง ไว้ด้วย ถ้าฉันเจ๊งล่ะ จะหาอะไรมารับประทานเอ่ย
ครอบครัวที่กำลังจะเริ่มสร้าง จะอดตายกันมั้ยน้าาาา....
แง๊ๆ แต่แม่งอย่างชิวล์ แบบนี้อ่ะ แม่งโคตร มีความสุขเลยอ่ะ เวลามาร้านกาแฟ โดยเฉพาะ สวัสดี คอฟฟี่เนี่ย เหมือนหลุดอยู่ในโลกใบหนึ่ง ที่ความสุขของฉันมันวนอยู่รอบตัวเลยอ่ะ กาแฟ 45 THB มัน กำลังออกฤทธิ์แน่ๆ
พระเจ้าาาา ถ้าฉันมีชีวิต สุขๆแบบนี้ แล้วมีเงินเข้าบัญชีไม่ต่ำกว่า 20000 บาททุกเดือน แม่ง คงแฮปปี้น่าดูเลยอ่ะ
ทำไงดีๆๆๆๆๆ

Re-Start

สวัสดี ตัวฉัน กับการออกสตาร์ทอีกครั้ง
ด้วยอะไรไม่รู้ที่มาดลบัลดาลใจให้อยากจะเริ่มจับงานขีดๆเขียนๆอีกครั้ง ( แม้จะเขียนด้วยแป้นพิมพ์ก็ตามเหอะ )
คิดสรตะมาแล้วว่า ข้อดีของการเขียน กับ ไม่เขียน ในตอนนี้นั้น คืออะไรบ้าง
1.เนื่องจากยังเก้ๆกังๆจะไปขวาที ซ้ายที จะเดินหน้า หรือถอยหลัง หรือ(แม่งง..)หยุดยืนอยู่เฉยๆไปมันซะดื้อๆเลยดีมั้ย  อย่าๆ ไม่ดีแน่ๆ ถ้างั้น เขียนอะไรลงไปซะ เผื่อคำตอบในใจจะได้ชัดเจนขึ้น เอาให้เคลียร์ๆกันไปเลย ลาออกจากบริษัท ไปเปิดร้านกาแฟ ริมมูลที่อุบล หรือไปเปิดร้าน 100 Yen  ไปแสวงบุญอินเดีย ซื้อคอนโดที่บางบางแสน ช่วยแม่ทำหอพัก เปิดโฮมสเตย์ที่อุบล รับแปลงาน ฯลฯ สารพัดสารพัน สรรหาจริงๆเชียว เอาให้มันจริงจังซักอย่างสิโว้ยยย หล่อน (ขึ้นๆพูดแล้วมันขึ้น 555 )
2.ไม่เสียดายรึ๊ไง ที่อ่านงานเขียนเก่าๆของตัวเองเพื่อเอามันเพียงอย่างเดียว แล้วก็ทิ้งให้มันเป็นงานเก่า เก่า และเก่า ไปเรื่อยๆ โดยไม่สร้างงานใหม่ให้เป็นเพื่อนกันขึ้นมา
3.บันทึกเป็นประวัติศาสตร์ชาติไทย ว่ามีผู้หญิงใจสะออน วอนซะแล้ววว (เว้ย ไม่เกี่ยว!)บันทึกเรื่องราวชีวิต ตอนตัดสินใจไม่ได้ ว่ามันสับสนเช่นไร และควรทำเยี่ยงใด เอาไว้ให้ลูกหลานได้อ่านในอนาคต ว่าบรรพบุรุษมันเนี่ยจอม จับจด เสียนี่กระไร
4.เขียนแล้ว สะจายยย เนี่ยแหละงานอดิเรกของคนไม่มีเพื่อนคุยยย (ดูน่าฉงฉานจริง)
5.ได้หาเรื่องมานั่งชิวล์ๆที่คาเฟ่ ทำเป็นว่า เพราะต้องมานั่งเขียนงาน
6.เผื่อเขียนดี มีคนติดตาม แล้วสุดท้ายได้ตังค์ ไม่ได้หวังค่าจนมหรอก แต่กะจริงจังยึดเป็นรายได้หลักเลยอ่ะ ( น้ำลายไหลลล )

พอละ เดี๋ยวข้อดีของการเขียนจะเยอะ เกินไป จนขี้เกียจเขียนอีก (เอ๊า!)